Dom dzienny, dom nocny

1. Oglądam siebie z tyłu. Widzę grubą luźną skórę, która pokrywa mi plecy. Rosną na niej rzadkie, pojedyncze czarne włosy. Skóra w dotyku jest ciepła, miękka, nieco szorstka. Jestem zdziwiona, bo pierwszy raz widzę swój tył. Ta nieludzka skóra nie budzi we mnie jednak żadnego obrzydzenia, żadnej niechęci. Po prostu patrzę i dziwię się. Z jeszcze większym zaskoczeniem dostrzegam tam pępek. Nie wiedziałam, że mój tył także ma pępek. Nigdy nie myślałam, że z tyłu ludzie mają pępki. Ten pępek jest jakby odwrotnością przedniego pępka: przedni pępek zapada się do wewnątrz; ten zapada się na zewnątrz.

2. Stoję na moście, niskim moście i zanurzam ręce w czystej wodzie. Widzę swoje odbicie. W wodzie jest mnóstwo złotych rybek i ja je łowię. A im więcej ich wyławiam, tym więcej ich przybywa.