Ogniem i mieczem, tom pierwszy
Ogniem i mieczem, tom pierwszy читать книгу онлайн
Внимание! Книга может содержать контент только для совершеннолетних. Для несовершеннолетних чтение данного контента СТРОГО ЗАПРЕЩЕНО! Если в книге присутствует наличие пропаганды ЛГБТ и другого, запрещенного контента - просьба написать на почту [email protected] для удаления материала
semen (daw.) — Kozak na czyjejś służbie, żołnierz.
Łoboda, Fedir (zm. 1666) — dowódca pułku perejasławskiego w latach 1648–1653, sędzia generalny starszyzny kozackiej, po bitwie pod Konotopem (1659) pojmany przez Rosjan, zmarł w Rosji na zesłaniu.
esauł — oficer kozacki.
Czerkasy — miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa.
autem (łac.) — następnie.
Kudak (nazwa z tur.) — twierdza nad brzegiem Dniepru, zbudowana w 1635 r. z inicjatywy hetmana Stanisława Koniecpolskiego, nazywana „kluczem do Zaporoża”, dziś w granicach miasta Dniepropietrowska.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
podwika (starop.) — kobieta.
J. O. — skrót od: jaśnie oświeconej.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
sigillum (łac.) — pieczęć.
Sicz Zaporoska — wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru.
eo instante (łac.) — w tej chwili.
kunktować (z łac.) — zwlekać, wahać się.
sub tutelam (łac.) — pod opieką.
praesidium (łac.) — ochrona, straż; tu. B. lp.
facecja (z łac.) — żart.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
któren — dziś popr.: który.
spisa — rodzaj włóczni; Kozacy używali najczęściej spis krótkich, z ostrymi grotami na obu końcach.
mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak.
watażka — przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników.
pogrześć (daw.) — pogrzebać.
Sicz Zaporoska — wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru.
kondemnatka (z łac. condemnatio) — wyrok skazujący.
mankamencik (z łac.) — mały błąd.
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
Kahamlik — rzeka na środkowowschodniej Ukrainie, na lewym brzegu Dniepru.
rankor (starop.) — gniew, uraza.
zazula (z ukr.) — kukułeczka.
wolentarz — żołnierz, który pełni służbę, ale nie otrzymuje za nią zapłaty.
któren — dziś popr.: który.
donia (ukr.) — córeczka.
terpy (ukr.) — cierp.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
chan — władca tatarski.
vis armata, raptus puellae (łac.) — przemoc, porwanie panny.
ja duszu by zhubyw (ukr.) — duszę bym zgubił.
mać (starop.) — matka.
rab (daw.) — niewolnik.
prodały mene jak raba, na złuju dołu i na neszczastje (ukr.) — sprzedali mnie jak niewolnika, na złą dolę i na nieszczęście.
znaju (ukr.) — znam.
lacki (z ukr.) — polski.
zaklataja (ukr.) — zaklęta, zaprzysiężona.
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
veto (z łac. veto: nie pozwalam) — sprzeciw.
bat'ku (ukr.) — ojcze.
skonwinkować (z łac.) — przekonać.
watażka — przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników.
Goliat — siłacz, olbrzym; wojownik o tym imieniu, żyjący w XI w. p.n.e., występuje w Biblii i w Koranie.
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
kołpaczek — wysoka czapka bez daszka, z futrzanym otokiem.
esauł — oficer kozacki.
teorban — lutnia basowa, duży strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury.
Na wiki wikiw (ukr.) — na wieki wieków.
zbroja (starop.) — broń.
nieukontentowanie (starop. z łac.) — niezadowolenie.
maty (ukr.) — matko.
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
watażka — przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników.
donia (ukr.) — córeczka.
Judasz — zdrajca; postać biblijna, zdrajca Jezusa.
raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołowatych, ceniony w sokolnictwie, zwany dawniej sokołem polskim a. sokołem podolskim.
berkut (ukr.) — orzeł przedni.
semen (daw.) — Kozak na czyjejś służbie, żołnierz.
handżar a. kindżał — nóż, sztylet, używany często do dobijania rannego przeciwnika.
mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak.
usty — dziś popr. forma N.: ustami.
Spas (ukr.) — Zbawiciel.
zali (starop.) — czy.
gorze (starop.) — biada, nieszczęście.
Hospody pomyłuj (ukr.) — Boże, bądź miłościw.
psi — dziś popr. forma M. lm: psy.
mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak.
mołodycia (daw. ukr.) — młoda dziewczyna.
prysiudy — element ludowych tańców na Ukrainie i w Rosji; przysiady.
pidsusidok (ukr.) — bezrolny chłop, płacący gospodarzowi za mieszkanie własną pracą, komornik.
Diakujem, pane (ukr.) — dziękujemy, panie.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
Baczyw ty (ukr.) — widziałeś.
Trastia joho mordowała (ukr.) — niech go cholera weźmie.
braha — zacier, męty, pozostałości po pędzeniu wódki.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
mistrza — tj. kata.
per amicitiam (łac.) — przez przyjaźń.
delirium (łac.) — szaleństwo.
Vale et me amantem redama (łac.) — bądź zdrów i kochaj mnie wzajemnie.
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
ergo (łac.) — więc.
Czerkasy — miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa.
Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) — miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie.
Galata — dziś dzielnica Stambułu, położona po europejskiej stronie cieśniny Bosfor, dawniej osobne miasto.
Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.
Czerkasy — miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa.
larum (łac.) — alarm.
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
Krzemieńczug (ukr. Kremenczuk) — miasto i forteca nad brzegiem Dniepru na Połtawszczyźnie.