Новые письма темных людей (СИ)

Όταν έγινε μεγαλύτεροι εφηβός,

Άρχισε το κρασί πίνουν με τους φιλός.

Μετά έγινε ενήλικες, μεγάλωσε ανθρωπός,

Μπήκε στο πανεπιστήμιο για δωροδοκία αυτός.

Το επάγγελμα του δημοσιογράφου έχει σπουδασέ,

Αλλά μόνο ήταν πολύ τεμπέλης για αυτό κανετέ.

Κάθε βράδυ έπινε το κονιάκ με τους φίλους ιδιό,

Και το πρωί έχει πονοκέφαλο και το μυαλό.

Είναι, ωστόσο, αποφοίτησε πανεπιστημιό,

Πήγε να εργαστεί στην εφημερίδα κιτρινό.

Και επειδή σχεδόν τιποτα δεν ηξερές,

Άρχισε να συνθέτει τις ανοησίες διαφορές.

Έγραψε για τους εξωγήινους και τους βρικολακές,

Για ένα παγκόσμια κυβέρνησης μηχανορραφιές.

Έγραψε για ένα τσουπακάμπρα και γη επιπεδής,

Για ό άνθρωποι στο Φεγγάρι δεν πάμε καθόλου επισής.

Σύντομα πολύ γνωστός είναι εγινές,

Έγινε όλους τούς άλλους είναι γνωστής.

Έγινε ακόμα πιο χαζή, έγινε ματαία,

Πίστευε ό ίδιος, τι είναι ιδιοφία.

Όλα αυτά δεν θα ήταν τόσο σημαντικός,

Αν τότε δεν εκλεγεί αυτό το άτομο προεδρός.

Vespere ratio de marxismus.

Iterum mirabile erat vespera illum,

Iterum ventus ferebat iucundum.

Cecidit iterum ad parcum coccinum solis,

Ab Oriente venerunt arcana quaedam tenebris.

Cum antemnis et domos effusus in crepusculum,

Ego mensam lucerna includitur, accepit librum.

 Inscriptio videre in occulto liber vetus:

«Marx et Engels, tres volume conventus».

Ego aperuit codex, legere librum,

Et spe gaudentes; verborum horum.

De his singulis divina libris, –

Hoc est realis carmen de mentis.

Magna Marx, ut Apollo, aut Hermes,

Verba tua sunt sanitatem proprietates.

Illic es multus de dogmata falsum,

Sed unum verum schola tantum.

Sunt iustus repetita dogma omnes magistri mendaces,

Sed creans potest tantum de Marx magna imitatores.

Omnes mendaces clamare ovis as,

Sed marxist semper maneat tranquillitas.

A marxist non scire lacrimae et dolore,

Ipse antem omnia probat sine clamore.

Marxism est salus humanum animum,

Alia exercitia trahere eos ad infernum.

Verbum Marx illuminat humanitatis semitam,

Per spinis ducit ad meliorem et beatior vitam.

Ύμνος Ασκητική.

Για την αγία και απλότητα θεία,

Είσαι κάθε δίνεις την αληθεία.

Τα παλάτια ποιος χρειαζεταί,

Οι θησαυροί τα ομόλογα και;