Новые письма темных людей (СИ)

Datum megalis maestitiae ex unum ruris vicine Moguntiacum.

Epistolae Constantinis Semenis ad Igorium Sagittarium.

Salvate, probus amicus meus!

Vos scribere ad me, et quando legerunt vestrum litterae, tam meum cor effluexi cruorum! Me suspectum et trepidarum multo, et non potest loquere etiam unum verbum, et totum spectare ad chartae haec in mei manus. In meus caput non composui aciei, quod haec Eurohircis, quod dicintur de illum Poloni, possunt sicut conversatum cum vos, – si vos est vir honorabilis, et si vos pecuniosus, et habeo frontis melior, et plusquam ad antlicis vibrissarum longior, et accommodate alios vestigiis! Longitudinis ter dies me cogitare de omnes haec supellectilis, quod vos enarrare in epistolae vestrum, et de negotiam, qui cum vos in Strasburgum eveni, et qui evenit cum me in Moskvae, et qui cum nostri amicis in novissimum tempum fieri, et nunc me conflictare multium et bibere vinum omnes dies.

Sed me non decet scribum de problematis meus sicut multo, quid vos etiam habeo dolores in vitae, et quando me erit infeci vestrum mentis: vos sunt homo violatis et contumelis hoc lamiis ex Internationalis iudicium jurium humanae; haec iudicis ex Iudicium Strasburgis, et officiales ex Eurocuratiae, et legates ex Europarlamentis, – omnes haec trahacis pueri, qui tantummodo extorquersi incertii, et volo totum eniti suami eius brachii lubricum et pinguis in vestrum marsupium, – inimici nostri, et hostii multibus.

Igitur, me nunc quiescerevi in Baden, qui in latinae nominatur Aquae Aureliae, et vivere hic multo bonum: me surrigere plerumque in horae IX mane et vadero in bibariae et bibero duo vel quattuor scyphum cerevisiarium (et nuper in novissimum temporem me submissum etiam cerevisiarium ventri), et postquam me ambulatum de viciis haec civis et vicinitatis; post me ireo in popina et habeo divinum epulae, comedero caro assatum et bibere duo vel trio laguncules vinosum, post me abireo in meus cauponium et conquiescero nonnihil horam ad cenis, et quando stare tempore cenae, – me vade in caupona et manducarum amplus et dulcis tortae, bibere vinum et alimodum ludersi; me nunc emendaro meum sanitas et sensum sua multo bone.

Vivero cum me in meam cameris unus puer ex Iberia, et hoc est puer firmus et optimosus, et nos vivere in laude cum eius, et non scireo nos scandalis in vitae concordiensis. Hoc puer effugeri ex domo illum in Barcinae, et accessi stadis Francofurtum, et hoc me inveni eius et decerperpsi cum me in Baden. Ipse amore me, cibum exquisоtum, vinum italiensis et vitae-ignaviam sine impotunis labore, – ipse sunt desidiosus et in futurum citerium ipse stare ganeonis (obiter, verbum ganeonis enascereo ex verbum ganeo, quat stuprum et luxuriam significaro, et verbum ganeo exoriri ex nomini Ganymedis, qui sicut meus amicus novum erat puer pulcheris).

Nos omniam temporum communiter, et omnes dies (et noctes) in hoc loci cum meus amatoris ad me sunt «dies vinum und roses», et nos vivum in amore non mendacium, et meliam dies ad me quid minuten, et me dare sacramentum unum, qui me eum cum me in Moskvae subduxit. O, totus floreo me cum meus puer! Et me nuper fabricare unae carmina amorica (sicut nostri amici ex policien fabricare operam iustum contro homines et sicut nostri amici ex Universitetae fabricare dissertationam suam), et praeteream vos possunt legerum haec:

De pueri pigeri et amabili.

Ah, puer ignavus ad spondae-crabattum,

Quod te dormitaro sup tenuise stratum.

Quod veniam ex-sup hic astaro mollis tu crus,

Putris sic farin, parte adiposi, multo brunneus.

Facies tua angelis sic, et bucci tam orbiculatum,

Et augenis tua tam lassitudinis et multo strenuum.

Quat hesterno proculi te in monitorium spectare,

Et nunc quiescevi, profunde et gravi te spirare.

Et sic in balnea te sudare, et multo somni calidum,

Everti te in corporise suam, et sentoniam te detrusum.

Te declinatum ad me ante faciei orbiculare et melior mollis,

Et scendi subucula super haesum tripherotis ventris lenis.

Alvis tuam sicut zelis ex subuculae adecidi ad lectum,

Et radii geliosis ad illum formis facundum et venum.

Similiter undis et fluctis mareno adipis abdominis vectarior,

Et quis motum sive etiam seufcer omni suadersi agitarior.

Cutis brunneum tuam niterui in flamminis clarum,

Et me suam manu trahero ad corium affectum.

Haec corpus non scirem in vitae laborum,

Sed suescevi ad morum et pigritiam totum.

Omnibus dies in vitae securum cubaritum te ad lateris,