Pamietnik narkomanki

На нашем литературном портале можно бесплатно читать книгу Pamietnik narkomanki, Rosiek Barbara-- . Жанр: Современная проза. Онлайн библиотека дает возможность прочитать весь текст и даже без регистрации и СМС подтверждения на нашем литературном портале bazaknig.info.
Pamietnik narkomanki
Название: Pamietnik narkomanki
Автор: Rosiek Barbara
Дата добавления: 16 январь 2020
Количество просмотров: 468
Читать онлайн

Pamietnik narkomanki читать книгу онлайн

Pamietnik narkomanki - читать бесплатно онлайн , автор Rosiek Barbara

To prawdziwe notatki dziewczyny, p??niej kobiety, w kt?rych zamkni?tych zosta?o pi?tna?cie lat ?ycia na kraw?dzi, we wci?? na nowo podejmowanej walce z na?ogiem. Jej przejmuj?ce, niejednokrotnie bardzo drastyczne ?wiadectwo rodzi prawd? o piekle, jakim jest uzale?nienie. Daty dzienne wyznczaj? tu czas szko?y, pracy i wakacji, ale przede wszystkim czas ?ycia i ?mierci.

Внимание! Книга может содержать контент только для совершеннолетних. Для несовершеннолетних чтение данного контента СТРОГО ЗАПРЕЩЕНО! Если в книге присутствует наличие пропаганды ЛГБТ и другого, запрещенного контента - просьба написать на почту [email protected] для удаления материала

Перейти на страницу:

16 kwietnia

Teraz to takie oczywiste, że można rozdzielić złe od dobrych uczynków. A wtedy… wtedy miałam czternaście lat i psa, który mnie kochał bezgranicznie, i nic właściwie wydarzyć się nie mogło, dlatego ukradkiem wyruszyłam w Święte Miasto i mijałam śpiących pod świątynią, żebraków w Alejach, złodziei podczas modlitwy i prostytutki podsypiające na dworca A natchniony kapłan rozdawał wiarę i chleb.

I wtedy poraziło mnie, wessała samotność pustego miasta nocą, rozpacz nad świadomością i wędrówka do nikąd, w śmierć.

Zamykałam w dłoniach twarz. I przepływałam przez przekłute żyły latami, a mózg wyciekał na bruk, w Święte Miasto powracałam leczyć rany i sumienie. Na ulicach sprzątano ciała, a ja dalej waliłam głową w mur, kalecząc twarz i dłonie cienia. Nastąpił kres wędrowania, ostatni przyjaciel odszedł w bezzębnym uśmiechu, zawisł nad wanną przekłuty złotym strzałem. Wzięłam sznur i zrobiłam wieczną pętlę.

Tyle mogę Ci powiedzieć. Więcej nikt nie jest w stanie zrozumieć.

Перейти на страницу:
Комментариев (0)
название