Ostrze Darwina
Ostrze Darwina читать книгу онлайн
Jak wszystko, co napisa? Simmons, tak i Ostrze Darwina jest powie?ci? ponadgatunkow?, tym razem mamy do czynienia ze skrzy?owaniem thrillera, powie?ci detektywistycznej, prawniczej i krymina?u. Bohater, Darwin "Dar" Minor, jest by?ym oficerem ?ledczy NTSB (Narodowej Rady Bezpiecze?stwa Transportu) i doktorem fizyki, a obecnie pracuje w prywatnej kalifornijskiej firmie jako specjalista od rekonstrukcji wypadk?w.
Pewnego dnia cudem unika ?mierci, gdy strzelaj? do niego m??czy?ni z podrasowanego mercedesa. ?ledztwo w tej sprawie prowadzi prokurator Sydney Olson oraz sam Dar, kt?ry dobiera sobie wsp??pracownik?w z Departamentu Policji San Diego, LAPD, kalifornijskiej policji drogowej i FBI. Szybko okazuje si?, ?e do Minora strzelali zab?jcy rosyjskiej mafii. Czym zdenerwowa? ich pracodawc?w? Ostatnimi czasy ocenia? jedynie "dziwne" wypadki samochodowe. Zaczyna bada? sprawy g??biej i zaczynaj? gin?? ludzie…
Powie?? obfituje w nieprawdopodobne zwroty akcji, bogate t?o obyczajowe i historyczne (Darwin walczy? kiedy? w Wietnamie, bada? te? spraw? wybuchu "Challengera"), a tak?e w strzelaniny, ucieczki i po?cigi samochodowe.
Внимание! Книга может содержать контент только для совершеннолетних. Для несовершеннолетних чтение данного контента СТРОГО ЗАПРЕЩЕНО! Если в книге присутствует наличие пропаганды ЛГБТ и другого, запрещенного контента - просьба написать на почту [email protected] для удаления материала
– Nic – odrzekł Darwin, po czym zarzucił M40 na ramię. Z ciekawością wyciągnął przed siebie prawą rękę, potem lewą. Żadna nie drżała. Ani trochę. – Nic – powtórzył, czując w sobie wielką pustkę, którą starał się zwalczyć. – Zupełnie nic.
Szli dalej. Yaponchik nie poruszał się. Syd i Dar znajdowali się właśnie o niecałe trzydzieści metrów od ciała i dokładnie widzieli strumyczek czerwonej krwi tętniczej na trawie oraz głowę Rosjanina odchyloną pod niemożliwych kątem w tył, kiedy niebo nad nimi wypełniło się hałasem. Oboje stanęli i spojrzeli w górę.
Dwa z helikopterów miały z boku oznakowania piechoty morskiej, a trzeci litery „FBI”. Ten ostatni wylądował między nimi i ciałem Yaponchika.
Minor odwrócił się do Sydney, oderwał rzepy na bokach jej kamizelki, zdjął jej ten ciężki strój przez głowę, a potem chwycił przyjaciółkę w ramiona. Wszędzie wokół nich trawa kołysała się szaleńczo z powodu obracających się łopat wirników helikoptera.
– Kocham cię, Dar – powiedziała Syd. Jej słowa utonęły wprawdzie w ryku silnika, były jednak dla niego idealnie zrozumiałe.
– Tak, tak – odparł cicho i czule ją pocałował.
